Ben je soms te meegaand, sub-assertief of voorzichtig?

Krijg meer grip op je denken en durf eens opdringerig, arrogant of lui gevonden te worden.

Je bent gestart in een nieuwe baan en plant een rondje kennismakingsgesprekken met de managers. Je ziet tegen dat soort gesprekken altijd wel  beetje op, maar gaat desondanks aan de slag. Een van de  eerste managers die je belt, geeft aan daar nog even geen behoefte aan te hebben. Je past je planning aan: het kan eigenlijk ook wel organisch, denk je. Je komt ze toch vanzelf wel tegen bij de overleggen de komende tijd en dan check je wel of ze behoefte hebben aan een kennismakingsgesprek.

Doortastend of zeker niet opdringerig?

De kans is groot dat de love junk in jou de overhand heeft gekregen. Niet de doortastende professional, die, om zijn werk goed te kunnen doen, moet weten wat er leeft en zich zichtbaar moet maken, maar de voorzichtige versie van jezelf. Degene die tegen zichzelf zegt: ik moet voorkomen dat ze me opdringerig vinden.

Kleine keuzes met grote gevolgen

Dat je daarmee de toon zet voor een ongelijkwaardige relatie en dat je je nu mogelijk te afwachtend opstelt; die gedachten gaan misschien ook wel even door je hoofd. Meestal zijn we er goed in dergelijke onrustige gedachten weg te drukken. We zeggen tegen onszelf dat het beter zo is, dat we niets moeten forceren en dat er tijd genoeg is. Maar als we er echt bij stil zouden staan, zouden we wel weten dat het niet slim is wat we doen. Dat we zo op korte termijn rust voor onszelf creëren, maar op de langere termijn niet verder helpen.

Afremmen terwijl je gas wilt geven

Als we eenmaal onze strategie hebben aangepast, zullen we argumenten zoeken die onze keuze bevestigen. Reductie van cognitieve dissonantie, is dit in psychologietaal. We willen het gevoel hebben dat we de goede dingen doen. Meestal kennen we onze eigen valkuilen wel. Weten we wel dat we soms te voorzichtig, meegaand, of sub-assertief zijn. De kans om daarin verandering te brengen, ligt in het verkrijgen van meer grip op de overtuigingen die ons sturen in keuzes op allerlei kleine momenten. In een split second bepalen we dat we die klant toch maar even mailen in plaats van bellen of laten we onze beurt voorbij gaan als er een spannende klus te vergeven is. We remmen af, terwijl we eigenlijk wel weten dat we gas moeten geven.

De vragen die je jezelf kunt stellen

Door stil te staan bij wat je denkt op het moment dat je de rem intrapt, kom je verder. Sta nog eens stil bij die momenten waarop je zaken anders, voorzichtiger, aanpakte dan je zou willen en stel jezelf de volgende vragen:

• Klopt het wat ik hier denk, is het logisch?
  
• Help ik mijzelf verder met deze gedachte?
  
• Hangt dit denken misschien samen met een valkuil waar ik wel vaker in stap?
  
• Kan ik er ook anders over denken?
  

Jezelf trainen in anders denken kan

Vanuit de cognitieve psychologie leren we dat je je overtuigingen kunt veranderen: ook al heb je nog zulke vervelende dingen meegemaakt: je kunt ook anders gaan denken. Dat gaat niet zomaar; de afremmende overtuigingen zijn vaak heel vanzelfsprekend geworden en vormen de snelweg in je hersenen, maar je kunt een nieuwe weg van gezonde gedachten aanleggen.

Een voorbeeld van ‘gezond denken’:

“Ik had niet voor niets bedacht dat ik met de managers wilde spreken. Misschien dat sommigen daaraan moeten wennen, maar ik ga er wel op aansturen. Ze hoeven niet altijd positief over me te denken. Ik help mijzelf niet mijn doel te bereiken door af te wachten; zo ondergraaf ik mijn eigen positie.  Het is niet waarschijnlijk dat mijn aanpak zal leiden tot ernstige kritiek of ontslag, maar ik kan dat nooit uitsluiten. Maar zelfs als dat zou gebeuren, kan ik dat verdragen (ook al zal ik er erg van balen).  Bovendien: als ik te afwachtend ben, loop ik dat risico ook. Ik doe er dus goed aan me niet te laten afremmen en door te gaan met wat ik van plan ben”.

Inventariseer jouw remmende gedachten

Natuurlijk zijn er momenten waarop je tot een nieuw inzicht komt en er ook echt van overtuigd bent dat het beter is de zaken anders aan te pakken. De clou zit erin dat je leert het onderscheid te maken tussen de doordachte koerswijzigingen en de geruststellende smoezen die je jezelf vertelt. Vertel jezelf geen onzin als je zegt dat die (vervelende) klus die jij erbij doet toch niet veel werk is? Of je je hand niet hebt opgestoken toen er een leuke klus verdeeld moest worden, omdat jij het toch te druk hebt? Soms zit een groot verschil in succes en werkplezier verscholen in een aantal kleine, vaak onbewuste keuzes die je maakt.