55 plus en toe aan een nieuwe baan?

12 tips om jezelf serieus nemen in die laatste 25% van je loopbaan.

Over 10 jaar kunnen we het ons waarschijnlijk nauwelijks meer voorstellen: dat het ooit zo ongebruikelijk was om na je 50ste en zeker na je 60ste nog van baan te veranderen. Maar als je nu een stap wilt maken, reageert je omgeving vaak verschrikt. Je gaat toch niet al je zekerheden loslaten? Je hoeft toch helemaal niet zo lang meer?

Keer het eens om: ‘Ik heb nog maar zoveel jaar om mijzelf uit te proberen”

Maar wat als je nu echt uitgekeken bent op je baan? Of wanneer je subtiel (en wellicht ook minder subtiel) naar buiten geduwd wordt? Of wanneer je gewoon zin hebt om nog wat nieuws te doen? In plaats van te denken:’ Ik moet nog maar zoveel jaar’, kun je ook denken:’ ik heb nog maar zoveel jaar om mijzelf deze nieuwe ervaring te gunnen’. Bovendien: de tijd van het zachtjes uitrijden na je 55 ste is gewoon voorbij: de periode die daarna komt, is gewoon nog zo’n 25% van ons werkzame leven. Het is geen kwestie van even op je tanden bijten en het is voorbij. Neem jezelf serieus en onderzoek wat de mogelijkheden zijn om weer meer plezier in het werk (leven) te hebben.

12 Tips die je helpen doordacht in actie te komen:

  • Wacht niet tot het water je aan de lippen staat. Je jarenlang verbijten, gefrustreerd terug naar huis rijden, ‘smorgens zo weinig zin voelen: het is niet alleen zonde van je leven, het is ook gemiste tijd om je op iets nieuw voor te bereiden.
  • Handel niet overhaast. Gun jezelf de tijd om goed te onderzoeken waar je mogelijkheden liggen en hoe je je kansen kunt vergroten. Als je te globaal onderzoekt, loop je de kans terecht te komen in een veel te volle vijver of een beroep dat allerlei kanten heeft, die je niet aanspreken. Als bepaalde rollen/branches je aanspreken, kijk via de tweede lijn van je LinkedIn of je mensen kent, die je uit eerste hand kunnen vertellen hoe het is om bij voorbeeld aan de slag te gaan als zelfstandig financieel adviseur of docent.
  • Check of je lichter kunt reizen. We hebben allemaal financiële verplichtingen, maar die hebben we voor een belangrijk gedeelte ook zelf in de hand. Hoe zwaarder je financiële druk, hoe minder ruimte je jezelf kunt geven om te experimenteren. Is die vakantie, die nieuwe badkamer, dat grote huis je de druk waard, of kun je je speelruimte vergroten? Veel 60ers zijn voor veel vacatures gewoon te duur en opgesloten in hun gouden kooi. Als jij besluit dat het met minder kan, vergroot dat je kansen.
  • Reken jezelf niet te arm; veel 50ers en 60ers hebben het prima. Ze hebben vaak een flinke buffer op de bank of in stenen. Langzaam komt er ook een aanbod op gang om het geld wat nu vaak vastzit in je koophuis te benutten via een omkeerhypotheek.  Misschien kun je nu wel geld benutten voor een opleiding, maar kun je straks met meer plezier nog wel tot je zeventigste 2 dagen per week dat praktijkje aan huis volhouden. Of in de zaak van die vriend blijven werken, gewoon omdat je het leuk vindt.
  • Realiseer jezelf: onderzoeken verplicht je tot niets. Als je soms overmand wordt door angst dat het mis gaat; met onderzoeken kun je ook beginnen zonder dat je risico’s loopt. Het geeft je de kans om onderweg mogelijkheden te vinden.
  • Verleid jezelf met kleine acties. Vaak is het een combinatie van angst (als het mis gaat), drukte met de zaken van alledag en een gevoel van niet weten waar te beginnen, waardoor je niet tot actie komt. Het idee dat je aan het begin staat van een groot, zwaar en risicovol traject, maakt onbewust dat we het nog maar even een maandje uitstellen. En dat de maand erna weer. Als je dit herkent lees dan ook het artikel: ‘De kunst van het Kaizen’, van 21-11-2016 hier op de site.  Begin met kleine stapjes als er eens over praten met een goede vriend, jezelf aanmelden bij een vacaturesite.
  • Benut interne kansen. Binnen grotere organisaties liggen er soms kansen om intern te schuiven of iets binnen je baan te veranderen. Zeker als de organisatie bezig is met een thema als mobiliteit, jobcrafting, duurzame inzetbaarheid: meld je dan direct aan. De spotlights zijn dan op jou gericht en iedereen wil dat jij een lichtend voorbeeld wordt.
  • Denk na over de rol van je werkgever. Elke werkgever heeft er baat bij dat jij gemotiveerd je werk doet of anders (liefst opgewekt) vertrekt. Vaak is er dus een deal te maken over het meebetalen aan een opleiding, het opdoen van nieuwe ervaringen, een terugkeergarantie of de garantie van opdrachten bij de organisatie als jij als zelfstandige aan de slag gaat. Maar kijk wel eerst goed hoe het anderen vergaan is, die meer openheid toonden. Weeg de risico’s af. En alleen als je heel zeker bent van je kansen, ga dan in zee met een afscheidsdatum.
  • Optimaliseer jezelf als product: in netwerkgesprekken kun je steeds scherper proberen te krijgen hoe je jouw ervaring kunt combineren tot iets waar behoefte aan is. Begin bij voorkeur niet iets heel nieuws (waarbij je je ervaring niet meer gebruikt), want dan heb je meer concurrentie en verdien je waarschijnlijk een stuk minder. Maar kun je jouw jarenlange ervaring in het onderwijs niet heel goed gebruiken bij een adviesbureau in het onderwijs?
  • Kijk aan welke knoppen je kunt draaien. (Misschien hoef je wel helemaal geen andere baan). Soms zoeken we ook teveel ons geluk in werk alleen. Alsof een baan in al die behoeftes die we hebben kan voorzien: we willen een gezellig team, ons maatschappelijk nuttig voelen, inhoudelijk uitgedaagd worden. Soms helpt het om naast je werk een hobby te zoeken om bepaald behoeftes die je hebt te bevredigen; wordt die maatschappelijke component een stuk minder belangrijk als je regioleider bent voor Unicef of Amnesty. Of heb je genoeg aan je wat saaiere collega’s omdat je in een gezellig bandje bent gaan spelen. Of hoef je niet meer die baan in de culturele sector nu je als vrijwilliger zo lekker bezig bent bij het Filmfestival. Altijd al een eigen restaurantje willen hebben? Misschien kun je wel een avond per week voor weinig meehelpen in dat gezellige buurtrestaurant.
  • Kweek een laagje eelt. Je bent niet meer een kandidaat die bij voorbaat uitgenodigd wordt. Je krijgt waarschijnlijk te maken met leeftijdsdiscriminatie. Dit betekent niet dat je er niet aan moet beginnen, maar wel dat je aanpak anders moet zijn. Dat je meer via je netwerk moet werken, bij voorbeeld. Opdat beslissers je kennen en wel weten dat je nog bijzonder coherent kunt denken en vitaal bent. Er zijn ook werkgevers die juist graag wel willen geloven die het prima werkt met 60-plussers. Dat is wel een minderheid. Dus dat is goed om een laagje eelt te kweken. Deze afwijzing gaat niet om jou; die heeft te maken met hun (veelal) onbewuste vooroordeel jegens jouw leeftijd.
  • Investeer in jezelf: neem er de tijd voor en durf te investeren in een opleiding of een loopbaantraject. (Ik weet het: dit is een ‘Wc-eend beveelt wc-eend aan’ advies). Juist omdat onze loopbanen langer worden, is het steeds logischer om onderweg eens bij te tanken met een jaar opleiding in plaats van werken. Werk is nu eenmaal een belangrijk deel van ons leven. Niet alleen in tijd, maar ook in mogelijkheid om onze talenten te benutten en plezier te hebben. Als je dit artikel tot hier gelezen hebt, heb je al een mooie investering gepleegd. In andere artikelen kun je lezen over hoe je het handigst kunt netwerken of welke stappen je concreet kunt zetten. Om jezelf zo te verleiden niet te stoppen met onderzoeken aan welke knoppen je kunt draaien. Ook als je 55 plus bent.